ผู้เข้าชมครั้งแรกเข้าสู่โรงละครพิพิธภัณฑ์ดาลี ผ่านลานกลางแจ้งแบบวงกลม ซึ่งเดิมเป็นที่นั่งแบบโรงละคร และในทันที พวกเขาก็ถูกส่งไปยังจินตนาการของดาลี จอดอยู่ตรงกลางของพื้นที่คือรถคาดิลแลคสีดำส่วนตัวของดาลีซึ่งอยู่ใต้เรือของกาลา เรือใบที่ห้อยอยู่คว่ำลงทาสีด้วยถุงยางอนามัยสีน้ำเงินที่ตกลงมาราวกับหยดน้ำ รูปปั้นทองคำแบบออสการ์ที่สร้างจากหุ่นจำลองขนาดใหญ่

เรียงรายอยู่รอบผนังหอก ยกแขนขึ้น ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังฉลองการสร้างสรรค์ด้านล่างอย่างน่าขนลุก โดมแก้วที่มีลักษณะคล้ายดวงตาของแมลงวัน ครอบคลุมพื้นที่เดิม ด้านล่างเป็นหลุมศพของดาลี อันที่จริง นี่คือสถานที่จัดงานศพของเขาในปี 1989 และยังคงเป็นที่พำนักสุดท้ายของเขา (บางครั้ง) ร่างของเขาถูกขุดขึ้นมาจากห้องใต้ดินซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคดีความเป็นพ่อที่ล้มเหลวมานานเกือบทศวรรษซึ่งนำโดยหมอดูชื่อ Pilar Abel ที่อ้างว่าเป็นลูกสาวของปรมาจารย์เซอร์เรียลลิสต์และเป็นทายาทเพียงคนเดียว ประเภทของการโฆษณาที่ Dalí เองน่าจะเคยชิน เมื่อตอนที่แปลกประหลาดเผยให้เห็นว่าหนวดที่เป็นเครื่องหมายการค้าของศิลปินยังคงไม่บุบสลายเกือบ 30 ปีหลังจากที่เขาเสียชีวิตไปเกือบ 30 ปี